▶ Er komt een scherpere afbakening van
wat we scharen onder jeugdzorg. Nog
te vaak krijgen kinderen hulp voor
zaken die horen bij normaal opgroeien
of blijkt hulp niet effectief. De
gemeente moet evalueren of de hulp
effectief is en niet-effectieve hulp
stopzetten.
▶ Als kinderen hulp nodig hebben moet
dat mogelijk zijn zonder dat zij
maandenlang moeten wachten. Dat
geldt zowel voor reguliere als voor
hoog-specialistische jeugdzorg.
Hiermee worden de wachtlijsten
verkort.
▶ Het voorkomen van hulp, preventie, is
erg belangrijk. Sociale wijkteams,
huisartsen, scholen en
sportverenigingen hebben hierin een
belangrijke rol.
▶ Problemen van kinderen kunnen te
maken hebben met de
schuldenproblematiek of
gezondheidsproblemen van de
ouders. Ieder gezin heeft één
hulpverlener als aanspreekpunt. Dat
creëert vertrouwen en maakt dat hulp
effectief geboden kan worden.
▶ Bij (dreigende) schuldenproblematiek
van gezinnen worden de problemen
samen met een schuldhulpverlener op
een rij gezet via één loket. Voorkomen
is beter dan genezen en zo biedt de
gemeente ademruimte. Bij
schuldhulpverlening hebben we
specifiek aandacht voor de mentale
gezondheid van Delftenaren en voor
de menselijke maat.
▶ We zorgen voor de aanwezigheid van
voldoende jeugdprofessionals op
school. Zij zijn bekend met regionale
zorgorganisaties en de behoeften van
ouders en kinderen. Zo voorkomen we
onnodige doorverwijzingen naar te
zware hulp.
▶ De coronacrisis heeft het belang van
mentale gezondheid extra
onderstreept. Door met scholen en
sportverenigingen al vroeg in te zetten
op het weerbaar maken van de jeugd
en het bespreekbaar maken van
mentale gezondheid, kunnen veel
problemen worden voorkomen.
▶ Huiselijk geweld en
kindermishandeling moeten met de
hoogste prioriteit worden aangepakt.
Waar signalen zijn van
kindermishandeling, moet hulp altijd
direct geboden worden.
Waar je fijn kunt opgroeien
Iedereen mag zichzelf zijn. Er is geen vastgelegde norm waar ieder kind aan moet voldoen. Wij zijn tegen onnodig diagnosticeren en medicaliseren. Het is niet de bedoeling dat kinderen die hulp krijgen, dit de rest van hun leven als last meedragen. Ook in de jeugdzorg verloopt nog niet alles even goed. Er zijn lange wachtlijsten voor hulp en de kosten rijzen de pan uit. Dit moet zo snel mogelijk worden opgelost. Ouders zijn verantwoordelijk voor het gezond en veilig opvoeden van hun kinderen. We verwachten dat ouders hun kinderen aanspreken op hun gedrag. Wanneer opgroeien niet gemakkelijk gaat en jeugdzorg nodig is, bieden we de noodzakelijke hulp. Dat doen we het liefst zo dicht mogelijk bij huis. Hierbij letten we goed op dat we niet onnodig etiketten plakken: niet iedereen die uniek is, heeft daar hulp bij nodig.