Delftse Vrijheid, Verdraagzaamheid en Diversiteit

Met mijn vrienden drink ik wel eens een drankje in onze mooie Delftse binnenstad, iets gebruikelijks wat veel Delftenaren doen. Zo was ik gezellig met een groep vrienden op een willekeurige avond in de stad. We hebben veel gelachen en het werd al laat. Samen met gewoon een vriend waren wij de laatste twee die overbleven. Aan het einde van de avond liepen we al kletsend richting het station. Tijdens onze wandeling begaven we ons langs een groep jongeren. Je voelde dat ze het over ons hadden en dat vind ik persoonlijk geen probleem. Tot we voorbij de groep jongeren waren en werden nageroepen: “HOMOO’S”. Het bleef niet bij één keer. Er werden nog een aantal scheldwoorden aan toegevoegd. Wat een humor hadden de groep jongeren met elkaar. Die vriend en ik liepen rustig door, zo onverschillig mogelijk. Toch raakte het mij, al probeerde ik dat niet te laten zien. Waar was het voor nodig om zoiets te roepen?

Het is niet de eerste keer in Delft dat ik word nageroepen en uitgescholden. Het zal ook niet de laatste keer zijn. Mijn moeder en ik lopen vaker arm in arm over straat, door de binnenstad of als we samen er op uit zijn. Dat is gezellig, dat kan en dat mag. Daar hoor ik niemand over. Hand-in-hand over straat lopen met mijn partner durven wij niet. Uit angst om belaagd te worden. Ik vraag mij dan wel eens af of het tussen m’n oren zit. Ik ga dan toch aan mezelf twijfelen. Ligt het dan aan mij? Hoe vrij ben je dan? 

De regenboogvlag staat voor alle vormen van diversiteit, voor verdraagzaamheid. De vlag geeft aan dat Delft een veilige stad is voor iedereen, wat je geaardheid of seksuele voorkeur ook is. Even geleden is er een regenboogvlag in de fik gestoken bij de Delftse Werkgroep Homoseksualiteit (DWH), de LHBT+ vereniging in Delft. Deze actie raakt mensen en geeft ze het gevoel dat ze niet mogen zijn wie ze zijn. Vlaggen zijn niet alleen een stukje stof. Vlaggen zijn betekenisvol. Ze hebben een waarde en staan ergens voor. Het is een manier om je te uiten.

Homoseksualiteit is geen keuze. De actie van de dronken persoon om de regenboogvlag in de fik te steken is wel een keuze, hoe erg je ook onder invloed bent. De vrienden die er omheen stonden en de keuze hebben gemaakt om niet in te grijpen, vind ik even goed schuldig. Ik vind dat zij net zo verantwoordelijk zijn, zij hadden de keuze om in te grijpen. Toehoorders zijn in mijn ogen even medeplichtig aan zulke laffe acties. Zo’n actie heeft voor de community en daarbuiten gevolgen. Hoe groot is de acceptatie in Delft en hoe tolerant zijn we als Delftenaren? 

In Nederland leven we in vrijheid. Als je zelf in vrijheid mag leven, gun de ander dan ook die vrijheid. Ik vind dat we daarom verdraagzaam moeten zijn naar anderen, ook als we de keuzes van anderen niet begrijpen. Laat mensen met elke vorm van geaardheid in hun waarde, ook als je het vreemd vindt.

Het is vandaag woensdag 17 mei, de Internationale dag tegen Homofobie. Daarom spreek ik mij uit en dat is iets wat ik niet zo snel doe op zowel politiekvlak als in mijn privé. Dat vind ik lastig. Ik weet dat er veel mensen wel verdraagzaam zijn. Laten we dat uitspreken. Niet zwijgen, maar anderen aanspreken als ze grenzen overgaan. Alleen samen kunnen we bijdragen aan de diversiteit in Delft. Iedereen mag er zijn, dus kom voor elkaar op. Kijk niet toe en kijk niet weg. 


Laat iedereen in vrijheid en in ieders eigen waarde leven. 


Avinash Krishnasing
Commissielid Delftse VVD